Toen ik tien jaar geleden startte met ZINNIGS tekst & communicatie had ik geen idee waar ik vandaag de dag als communicatieadviseur en tekstschrijver zou staan. Er was ook helemaal geen tijd om daar over na te denken: ik was bezig met m’n derde studie (na er twee afgerond te hebben hè, laat dat duidelijk zijn), we gingen samenwonen (keuzestress over koffiekopjes), ik had al twee opdrachtgevers (met opdrachten ook nog), ik moest een website maken (‘Wát? Ik kan ‘m zélf bijhouden?!’), een logo uitwerken (in Word kan alles) en beslissen welke printer ik zou kopen (een heuse investering).

Die printer en m’n website betaalde ik van de spaarrekening die mijn opa en oma vlak na mijn geboorte voor me hadden geopend. Hadden zij waarschijnlijk ook nooit gedacht, dat ik het geld daarvoor zou gebruiken. Al was het maar omdat ze niet wisten en -jammer genoeg- nooit zouden weten wat een website is.

De eerste paar jaar riep ik regelmatig dat ik na tien jaar wel wat anders zou gaan doen. Een decennium: het klonk als een eeuwigheid. Als héél ver weg. Als De Grote Toekomst. Maar hoe dichterbij het magische getal tien kwam, hoe zachter ik ging roepen. Het werd meer mompelen. Met een lach er achteraan. Want ja, wat zou ik in ‘s vredesnaam gaan doen dan? Kinderen krijgen? Een boek schrijven? Prachtig, maar de tijd heeft bewezen dat het een het ander niet uitsloot.

En inmiddels is het 29 april 2018 geweest en ben ik echt tien jaar verder. Roepen doe ik niet. Mompelen ook niet. Geen tijd voor. Bovendien zou het nergens op slaan. Ik ga voorlopig namelijk helemaal niets anders doen. Want in tegenstelling tot tien jaar geleden heb ik vandaag de dag een heel duidelijk idee van waar ik als communicatieadviseur en tekstschrijver sta: middenin een netwerk van enthousiaste professionals, met altijd mede-ondernemers in de buurt om ervaringen mee te delen en een fijne groep mensen die mij uitdagen het beste uit mezelf en mijn werk te halen.

Zo beschouwd klinkt 29 april 2028 best dichtbij.